تاریخچه تولید سیمان پرتلند
یکی از مهمترین مشکلات سیمان گلی ، عدم مقاومت در برابر آب بود. این مهم بشر را به آن داشت تا تحقیقات گوناگونی جهت دسترسی به سیمان ضد آب انجام دهد و نتیجه این تحقیقات ، کشف سیمانی به نام ساروج بود. ساروج ترکیبی از آهک ،خاکستر، ماسه، خاک رس و لویی که در مقایسه با گِل در برابر رطوبت مقاوم است.در ایران باستان از ساروج برای ساختن آب انبار ها ، آبگیر ها و سایر سازه هایی که می بایست خاصیت آب بندی می داشتند استفاده میشد. امروزه با ابداع سیمان پرتلند مصرف ساروج تقریباّ متوقف شده است. در قرن 18 به سال 1756 میلادی هنگامی که جان اسمیتون مامور بازسازی برج چراغ دریایی ادیستون گردید ، مطالعاتی را جهت دستیابی به یک سیمان مناسب انجام داد و به این نتیجه رسید که بهترین سیمان وقتی بدست می آید که در مخلوط آن از سنگ آهک و خاک رس استفاده شود. در سال 1824 ، ژوزف آسپدین به این نتیجه رسید که جهت بدست آوردن سیمانی مناسب ، مخلوط سنگ آهک و خاک رس باید حرارت داده شود و بالاخره در سال 1845 ، آیزاک جانسون سیمان پرتلند را به صورتی که امروزه شناخته میشود، به نام خود ثبت کرد . امروزه شیوه کلی تولید سیمان پرتلند بدین صورت است که پس از استخراج مواد اولیه (سنگ آهک و خاک رس) و آماده کردن آنها ، مخلوط را تا دمای بیش از 1400 حرارت میدهند. حاصل این فرآیند کلینکر است که آن را پس از سرد شدن با 3 الی 4 درصد وزنی سنگ گچ (CaSo4 و H2O2) آسیاب میکنند تا پودر سیمان پرتلند بدست آید. لازم به ذکر است نام پرتلند به جهت تشابه رنگ و کیفیت سیمان سخت شده با سنگ آهکی که در اطراف شهر پرتلند در ناحیه درست انگلستان وجود دارد ،مورد استفاده قرار گرفته است.